We zijn na twee reisdagen aangekomen in Koh Chang: olifant eiland. En het is hier heeeerlijk. We zitten in Amber Sands: een klein hotel met 7 bungalows om een zwembad heen aan het strand. Het is hier heerlijk rustig. Niet alle bungalows zitten vol en overdag waren we de enige die in het zwembad rond spetterde. Jelle heeft het hier ook al naar zijn zin: er zijn hier honden en een kat die hij mag aaien en hij mag lekker rondlopen (ook zijn de frietjes erg lekker, dat helpt).

Maar eerst nog even terug naar zaterdag in Ayutthaya:

We hadden en fietsen nog een dagje, dus we daar hebben we flink gebruikt van gemaakt. Helaas bleek toen we wilde vertrekken dat de fiets van Erik een lekke band had. Meteen werd het fietsverhuur bedrijf gebeld: 10 minuten later stond er een mannetje met een nieuwe fiets. Even het zitje overzetten, en weg waren. We zijn eerst naar Wat Phanan Choeng. Dat is een tempel die nog heel actief in gebruik is en ook een Chinees gedeelte heeft. We moeten weer met de pond over om er te komen. Gelukkig blijft het deze keer wel droog. In de tempel is het een drukte van belang. Er is een ritueel aan de gang. Boeddhisten bieden een 19 meter hoge zittende gouden Boeddha lange gele sjaals aan. De sjaals worden in de schoot van Boeddha geworpen en door een tempel medewerker aan de sjerp van het Boeddha beeld vast gemaakt. De sjaals worden dan om de Boeddha heen geslagen en weer doorgetrokken. Daarna worden de uiteinden het gelovige publiek in geworden die ze uitspreiden en eronder gaan zitten als in een vreemd soort tentje. De sjaals worden dan weer binnen gehaald en het ritueel begint weer van voor af aan. Na navraag blijkt dat ze dit elke dag doen, maar wij vonden het toch wel erg leuk om het meegemaakt te hebben.

In deze tempel wordt er ook veel goud geofferd: flinterdunne velletjes goud worden op beelden gewreven. Als dit maar vaak genoeg gebeurt kleurt op een gegeven moment het hele beeld goud.

Daarna fietsen we door naar Wat Yai Chai Mongkhon. Daar is ook een ritueel aan de gang (dit keer geen één die elke dag gebeurt). Daar worden gele sjaals geofferd en om de stoepa heen gewonden. He bijzondere van deze tempel is dat de rijen Boeddha beelden die altijd in een vierkant om de stoepa heen staan nog helemaal in tact zijn: als enige in Ayutthaya. Het levert mooie plaatjes op.

We fietsen weer een behoorlijk stuk (ja, we maken vandaag kilometers) naar de floting market die hier in de weekenden gehouden wordt. Wij dachten dat het een markt vanaf bootjes zou zijn, maar het blijkt een markt op palen met vooral eetgelegenheden. We eten wat lekkere hapjes en kijken daarna naar een Thaise dans voorstelling. Dit worden in het midden van het meer gegeven op plateaus die net onder het wateroppervlak liggen. De dans beeld een verhaal uit. Naar wat wij begrijpen komt het hierop neer: koning en koningin sturen zoons de weide wereld in, ene prins speels fluit en laat andere slapen. Prins wordt ontvoerd door grote sterke vrouw(!?!). Andere prins gaat hem zoeken. Prins wordt bevrijd door mooie vrouw, en adapteren samen een heel dik jongetje. Mooie vrouw blijkt gemeen en wordt weggejaagd door zeemeermin. Zeemeermin en Prins fieselefoselen in het lotusbloemen water. Andere prins komt verheven terug. Koning en Koningin zijn blij met terugkomst van hun zoons....... Het is maar dat je het weet. Jelle vind het allemaal heel interessant en heeft zijn ogen op steeltjes staan.

We fietsen nu een heel stuk naar de Olifanten Kraal. Dat is de plek waar nu de olifanten van Ayutthaya leven, maar waar vroeger de olifanten verzameld en gekeurd werden door de koning om door het uitgekozen te worden als zijn persoonlijke vervoer. Het originele gebouw staat er nog en daarachter wonen nu de olifanten waarop je in de stad een ritje kunt maken, maar ook je bejaarde olifanten en de moeders met baby's. Jelle is onderweg naar de Olifanten Kraal achter op de fiets in slaap gevallen, en dat is best een prestatie als je het zitje ziet. Maar zodra hij de olifanten ziet is hij weer één en al aandacht. De baby olifanten lopen hier los, en zij kennen nu eigen klacht niet. Dit betekend dat het voor een klein jongetje als Jelle best gevaarlijk kan zijn. Daarom moeten we Jelle de hele tijd optillen, maar dan mag hij de babyolifanten wel even aaien. Ook mogen we de moeders voeren. Inmiddels wil Jelle nu wel het eten loslaten. Op zondag verlaten we Ayuttaya. Achteraf hadden we nog wel veel meer kunnen bekijken, maar dat wisten wij gewoonweg niet. De twee zussen die het guesthouse runnen weten ons zo veel te vertellen, en zo veel tips te geven dat je elke dat weer leuke nieuwe dingen kunt gaan zien. Op het roze bord aan de weg staat 'backpackers price, five star service', en dat is niet gelogen: ze doen enorm hun best voor je en geen vraag is te gek.

We vertrekken met de trein naar Bangkok en zitten 3^e klas. Kosten: 15 Bath (= 0,38 euro). Duur: 2 uur. Je voelt hem al: harde bankjes, met zijn drieën op een rij. En wij doen er lekker aan mee. Het is wel een belevenis: geen airco, maar open ramen en venters die allerlei lekkernijen onder weg komen aanbieden. Als de conducteur langs komt neemt hij meteen Jelle op schoot en speelt hij met Jelle een spelletje op zijn mobieltje. Aan aandacht weer niet tekort op deze rit.

In Bangkok hebben we een hotel in Banglampu. Dat is waar alle backpackers zitten. We hebben een zwembad op het dak en gaan lekker zwemmen. 's Avonds lopen we nog even over Ko San Road en komen erachter dat de souvenirs hier veel duurder zijn dat in Chiang Mai. Dus hier een tip: als je toch in Chiang Mai bent, koop dat alles dat je wilt. In Bangkok ben je het dubbele kwijt (echt waar). We kopen nog wel een leuk t-shirt met een olifant voor Jelle. Dit is wel de enige plek waar ze dit in zijn maat verkopen.

De komende dagen gaan we het (écht) rustig aan doen. We willen wel graag nog een keer op de olifant en misschien gaan we snorkelen. Het eten is hier ook heerlijk, dus het gaat helemaal goed komen met ons.

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle