Zaterdag was het tijd voor een boottochtje. Als je op Koh Chang bent 'mag je dat niet missen'. Nou, dat is wel waar gebleken: het wat een prachtige dag met heel veel mooie vissen en mooie eilandjes.

We rijden met Nathan, Sam en Amber mee (zij wonen tijdelijk in Bangkok en zijn met de auto) naar de plek waar de boot ligt. We zouden op opgehaald kunnen worden, maar dan zitten we zeker 1½ uur opgevouwen achterin een sorng-taa-ou. Dat is dit wel wat prettiger.

Na bijna 2 uur varen komen we aan op de eerste snorkel plek en gaat Brenda het water in. Jelle is het daar in de eerste instantie niet zo mee eens, maar vind het daarna gelukkig wel grappig: als die zwemmende mensen. Zeker als je bedenkt dat het merendeel een reddingsvest aan doet tijdens het snorkelen, en Brenda dan vervolgens vreemd aankijken als ze zo vanaf de boot het water in springt (zij nemen namelijk tergend langzaam één voor één het trappetje). Later komen we erachter waarom: zij kunnen niet zwemmen! De enige die zwemvesten aan doen zijn Aziaten.

De onderwater wereld is heel erg mooi. Er zijn heel veel zebravisjes, maar ook grote scholen trompet vissen, maanvissen, zwarte nemo-visjes, zeekatten, koralen, zee-egels, anemonen en nog heel veel andere mooie dingen die we niet allemaal van naam weten. Het uurtje is dan ook zo voorbij.

Daarna gaan we naar een strandje. Om daar te komen moet je door het water heen zwemmen. Gelukkig zijn er ook kleine reddingsvestjes, dus we hijsen Jelle en Amber erin en zwemmen naar het mooie witte strandje met palmbomen. Jelle en Amber spelen lekker in het zand en we genieten van het mooie weer.

Als we weer terug zijn op de boot merkt Brenda op dat het voor de anderen op de boot wel eens lastig zou kunnen zijn om in te schatten wel kind nu bij wie hoort: regelmatig gaan Jelle bij Nathan of Sam zitten, en Amber bij ons. Meteen daarna komt een Nederlandse vrouw even bij ons babbelen. Ze ziet Erik met Amber op de arm en zegt meteen: 'Hebben jullie ook nog een meisje???' Nou, ja, heel even wel ja. We noemen het nu inmiddels swapping kids en we moeten er zelf wel erg om lachen.

Dan is het weer tijd voor een uurtje snorkelen. Erik wil liever niet snorkelen, dus gaat Brenda weer. Natuurlijk is het weer prachtig onder water. Maar boven water is ook genoeg te zien: vanaf de boot worden er stukjes brood in het water gegooid en daar komen de zebravisjes met veel op af. Jelle vind al die vissen wel erg leuk.

Het laatste eiland is met een steiger te bereiken en is er één in de categorie 'bounty eiland'. Mooi wit stand, palmbomen en hutjes met hangmatten en wiegen in de wind. Je kunt er dus ook verblijven, alleen moet je dan wel tussen 15.00 en 16.00 een dutje doen: dan kopen alle snorkeltripjes een uurtje het strand bezetten.

Als we terug komen in het hotel gaan we snel eten: we zijn uitgehongerd. En we gaan daarna snel slapen. Het wat een leuke maar vermoeiende dag.

Vandaag (zondag) hebben we Amber Sands verlaten, en dat was wel een beetje jammer. Het was zo'n heerlijk plekje (dat zullen jullie met ons eens zijn als je de foto's hebt bekeken) en de drukte van Bangkok valt dan weer een beetje tegen. Hier geen mooie grote vlinders die de hele dag langs fladderen en in slaap vallen op het geluid van krekels, kikkers en gekko's.

Maar we gaan hier in Bangkok nog wel een paar leuke dingen doen, dus we gaan nog even genieten van de laatste paar dagen in Thailand.

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle