De afgelopen paar dagen waren we in Kandy en dat was toch wel het hoogtepunt van de vakantie. Niet dat Kandy zelf nu zo bijzonder is, maar het festival dat daar gehouden wordt is dat wel: het Esala Perahera (processie van de vollemaan van augustus).

In Kandy draait het allemaal om 'de tand'. Hier is de enige echte tand van Boeddha terecht (via omwegen en in het haar van een prinses naar binnen gesmokkeld) en is het heiligste reliek van Sri Lanka. Ter ere van deze tand wordt het Perahera gehouden. Tien dagen voor de volle maandag (= poya) van augustus beginnen de processies al. Elke dag worden ze langer en langer, tot de tiende dag (de dag voor de poya dag) wanneer de langste en mooiste Perahera wordt gehouden van alle dagen en de echte tand van Boeddha op een olifant de straten door gedragen worden. En dat .... Hebben wij gezien!

Als je overdag in Kandy rond loopt is het al een drukte van jewelste. Op de stoepen zitten de mensen vanaf 's ochtends vroeg al een plekje vrij te houden langs de route en daar zitten ze dan de hele dag. De lucht is bezwangerd van verwachting: een soort koninginnendag, intocht van Sinterklaas en pakjesavond in één. Wij hadden plaatsen op één van de tribunes, dus wij mochten wat later komen. Toch moesten we al om 17.00 aanwezig zijn in de stad: erna kom je er niet meer in. Wij waren er om 16.00 met het idee om nog even wat te eten te halen. Helaas zaten alle stoepen zo vol (en staan er al vaste hekken tussen de stoepen en de weg) dat we niet meer bij restaurants konden komen. Uiteindelijk zijn we maar gaan zitten met lekkere hapjes van de bakker.

De processie begint om 20.00 en strekt zeer, zeer, zeer traag voorbij. Om 21.00 kwam de kop bij ons aan. Eerst komen de vuur dansers: jonge mannen hebben een bal met vuur aan een koortje aan hun haar vast gebonden die ze rond zwaaien. Daarna komen de mannen die vuurballen aan een hoepel hebben en daar kunstjes mee doen en er zijn zelfs steltlopers die met de hoepels draaien.

Daarna komen er dansers en olifanten met verlichte kleden (olipanten met kleren aan zoals Jelle zegt). Dit blijft maar komen: honderden danseres en tientallen olifanten - we hebben gehoord meer dan 75. Het is een adembenemend gezicht om voorbij te zien komen. Ergens midden in kwam 'de tand' ook voorbij. Deze wordt gedragen door een grote mannetjes olifant met grote slagtanden en wordt geflankeerd door nog twee grote olifanten. Deze olifanten zijn het mooiste van allemaal aangekleed. Er wordt een witte loper uitgelegd waar de olifant over heen loopt en de tand zelf zit in een huisje.

Daarna komen er nog meer dansers en olifanten en in totaal nog 4 relieken. Uiteindelijk heeft de hele processie iets meer dan 3,5 uur geduurd en Jelle heeft van het begin tot het einde ademloos zitten kijken en geen moment in slaap gevallen. En wij trouwens ook.

De dag erna kwam er nog een toetje: op de poya dag was er ook nog een Perahera overdag. Wij zoeken een plaatsje op de stoep (het is nu veel rustiger) en kijken weer naar een stoet van danseres en olifanten die voorbij trekt. Ook dit was weer heel indrukwekkend.

Vanuit Kandy hebben we ook nog een dagtrip gemaakt naar Pinnawela. Iedere toerist komt hier wel een keertje terecht: het olifanten weeshuis. Hier worden olifanten opgevangen die niet meer kunnen werken en worden er ook jonge olifanten geboren. Dit is de grootste kudde olifanten die je ooit bij elkaar zult zien (of het nu in gevangenschap of in de natuur is). Eerst bekijken we de olifanten op het terrein van het olifanten weeshuis, en daarna kun je ook nog eens kijken hoe de olifanten verder op gaan badderen in de rivier. Het is een enorm indrukwekkend gezicht: zo veel olifanten bij elkaar.

We gaan ook naar de Millennium Elephant Foundation waar we een olifant in de rivier mogen wassen en een stukje op de rug van de olifant mogen meerijden. Jelle kan er allemaal geen genoeg van krijgen. Hij wil elke keer weer terug naar de olifanten vind het allemaal geweldig.

Morgen vertrekken we voor 1 dagje naar Negombo vlak bij het vliegveld. Daar doen we het nog even rustig aan voor we midden in de nacht weer terug naar huis zullen gaan.

Groeten,

Erik, Brenda & Jelle