Na 4,5 uur in de bus komen we aan in Pingyao. Een erg lastige 4,5 uur, want we hebben de eerste voedselvergiftiging te pakken: ik ben heftig aan de diarree en duizelig. Maar we moesten verder, dus kiezen op elkaar en gaan. Gelukkig heb ik het allemaal binnen kunnen houden en waren we blij dat we bij het hotel aan kwamen. Het Pingyao Harmony Hotel en het mooiste hotel van de reis: de kamers zitten om een binnenplaats heen, alles is gebouwd in traditionele stijl en we hebben een kang bed in onze kamer. Jelle noemt dit al meteen “het grootste bed ter wereld”. We kunnen er met zijn vieren in slapen en dat doen we ook! Maar eerst ga ik even rusten en neemt Erik de jongens mee het stadje in.

Pingyao is een gezellig oud stadje met een stadmuur met wachttorens, traditionele huisjes en rode lampions. Overal zitten leuke winkeltjes en gezellige eettentjes. Vooral ’s avonds komt alles tot leven en is het er reuze gezellig. We kunnen ook lekker Westers eten en daar zijn we blij mee: het Chinese eten zijn we even zat. Verder zijn er in de stad een aantal mooie tempels te vinden en een aantal oude bank gebouwen. Het Chinese bankwezen kent zijn wortels in Pingyao. Hier konden handelaren hun goud en zilver onder brengen in ruil voor een document, waarmee ze in een andere plaats weer goud of zilver terug kregen in ruil voor dat document. De eerste travellercheques, zeg maar. Bij een van die banken zijn de ondergrondse kluizen nog in tact en kun je die bezoeken. Wel een beetje spannend, volgens Mees.

In de buurt van Pingyao liggen nog twee bezienswaardigheden: het Wong Family Court House en de Underground Castle. Samen met een Frans stel gaan we er heen met een minibus. De familie Wong blijkt nog al een grote familie te zijn geweest: het ging niet om één huis, maar om een compleet dorp met binnenplaats huizen en een hoge muur eromheen. Je komt via een poort op het binnenplaatsje en daar zijn er ruimten recht tegenover met woonvertrekken voor de ouders. De meubels staan er nog allemaal in, dus je kunt een goed beeld krijgen van hoe het eruit zag. Rechts zijn de woonruimten voor de oudste zoon en familie, links voor de vrijgezellen dochters van de familie. Er is ook een schooltje en er zijn tuinen.

De Underground Castle is eigenlijk een oude legerbasis, onder de grond uitgehakt om invasies van vijandige troepen af te kunnen weren. De gangen en ruimtes zijn gerestaureerd en daar kun je doorheen lopen. Hier en daar staan er bordjes van wat er daar te zien is en waar het voor gebruikt werd. Jelle vindt het geweldig en laat iedereen schrikken. Hij laat Mees, die in de rugdrager bij Erik zit, ook schrikken. Die doet het zo ongeveer in zijn broek, want ook hier is het volgens Mees “een beetje spannend”.

De laatste avond in Pingyao eten we bij het Sakura restaurant nog een lekker bordje pasta, want hierna is het weer rijst en noedels! We vertrekken met de nachttrein naar Kaifeng.

We hebben er trouwens nog een voor het beroepenlijstje: het maandverband meisje! Dit meisje staat in een grote supermarkt met een uitklapbare kaart met daarop allemaal maandverbandjes. Ze geeft je advies over welke je het beste kunt gebruiken. Daar is ze de hele dag druk mee, blijkbaar….