In het hol van de Tijger

Nog maar twee dagen geleden, en nu al weer heel veel te vertellen.

Voor de mensen die niet zo veel tijd hebben:

tempels - mooi / eten - lekker / verkeer - druk maar vriendelijk / tijgers aaien - klein en lief / heilige berg - heel nat / Jelle - superster.

Nu de uitgebreidere versie:

Eergisteren zijn wel na een lekker ontbijtje met verse fruit shakes (die kun je hier overal krijgen voor ongeveer 50 cent!) zijn wel door de stad gaan wandelen. We zitten in de oude binnenstad met om ons heen heel veel oude tempels.

Als je een tempel binnen gaat moet je je schoenen uit doen. Inmiddels is Jelle daar nu al zo aan gewent dat als we zijn schoenen uit doen hij meteen 'Boeha?' roept. Binnen in de wihan (is het hoofdgebouw van de tempel) staat vaak een grote gouden (of in ieder geval goud gekleurde) Boeddha. Als we binnen zijn gaat Jelle netjes op zijn knietjes zitten en roept 'kijk Boeha', tot groot vermaak van alle Thai die aanwezig zijn. Ze vinden het zo schattig en zetten hem meteen op de foto.

Bij de belangrijkste tempels zijn ook vaak scholen voor jonge mannen die de leer van Boeddha bestuderen. Daar is het een drukte van belang met monniken in oranje gewaden en een gele sjerp om de middel. Zo tempel heeft ook een opper-monnik. Als een opper-monnik overlijd wordt hij vereerd als een soort god. Er is meestal een aparte kapel met daarin beelden van de oude opper-monniken. De oudere beelden zijn van hout of brons, maar sinds kort hebben ze wat nieuws bedacht: fiberglas of was. De nieuwe beelden zijn, op zijn zachts gezegd, bijzonder: ze lijken zo levensecht dat je het idee heb dat ze zo opstaan en weg kunnen lopen. In het begin heb je het niet door: je denkt gewoon dat het een mediterende monnik is. Jelle heeft het nog steeds niet door. Hij zegt ze elke keer vrolijk gedag.

Het eten in Thailand is heerlijk: Pat Thai (geroerbakte noedels met kip, taugé, tofu, lente ui en ei), kip met cashewnoten en loempia's. En wat nog het fijnste is: het kost bijna niets! Voor 1 euro heb je een bord vol met eten. Jelle eet lekker met alles mee. Hij vind vooral loempia's het lekkers.

Wat wel meteen op valt is dat het eigenlijk helemaal niet zo druk is: in veel van de tempels lopen wij als toeristen helemaal in ons eentje. Ook in de eettentjes zitten maar een paar mensen en regelmatig ook helemaal niemand. Je kunt hier echt merken dat we in het laagseizoen zitten.

Gisteren hebben we een volle dag gehad: naar een zijde weverij, naar een papieren parasollen fabriek, Tiger Kingdom en Doi Sutop.

De weverij en de parasollen waren leuk om gemaakt te zien maken, maar als je al eerder in Azië bent geweest, heb je dat allemaal wel al een keer gezien. We waren met een privé auto met chauffeur en gids voor een zeer scherpe prijs (500 Bath = 11 euro) en als zij ons naar dat soort dingen toe brengen krijgen zij een benzine stempel voor gratis brandstof. Ze waren daar heel eerlijk over, dus wij hebben netjes 5 minuten in elke winkel rondgekeken en weer naar buiten gegaan.

Daarna kwam het hoogtepunt van de trip: Tiger Kingdom. Daar kun je echte tijgers aaien! Je kunt bij tijgers van 2-5 maanden, 6-9 maanden en 10-20 maanden. Omdat wij graag Jelle in één stuk weer meer naar huis willen nemen, zijn wij bij tijgers van 3 maanden in het hok geweest. Het was echt wel heel bijzonder. Ookal zijn ze klein, je ziet de kracht die ze gaan bezitten al in de pootjes. Maar nu leken het net grote katten, en dat is ook precies wat Jelle zag: 'poesje'. Je mocht de tijgers aaien, knuffelen en kusjes geven zolang je maar niet aan de kop of voorpoten kwam. Omdat wel zelf met de tijgers bezig wilde zijn, heeft een fotograaf van het park (tegen een vergoeding, dan wel hoor) foto's gemaakt en op een schijfje gezet. We hebben er zelf ook een paar gemaakt voor het geval het schijfje niet werkt. Daarna zijn we nog even rond gelopen en gekeken bij 'de grote jongens' en we waren blij dat we voor de ukkies hebben gekozen: die tijgers zijn echt enorm. Ook buiten het hok waren ze erg indrukwekkend. Dat komt ook omdat je hier wel heel erg dicht bij kan staan.

Doi Sutop is een heilige berg vlak bij Ciang Mai. Daar staat één van de meest vereerde tempels van Thailand. Je moet via een lange trap geflankeerd door twee naga (mythologische 7-koppige slag) naar boven. Daar is een rondgang rond de tempel met klokken die je kunt luiden en dat vind Jelle heel erg leuk (en de Thai vonden Jelle leuk, dus er zijn weer veel foto's genomen). De tempel zelf werd gerestaureerd. We weten niet of het daardoor kwam, maar erg indrukwekkend was hij niet, in de stad zelf staan mooiere. Het uitzicht was wel heel mooi.

Vanmiddag gaan we een fietstocht maken ten zuiden van Chiang Mai. Daar hebben we heel veel zin in.

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle

Jelle is de held van de dag!

Gisteren om 13.00 was het zo ver: bepakt met twee grote rugzakken, een kleine rugzak, Jelle's rugzakje en een buggy zijn we begonnen aan ons avontuur. Na een reis van 27 uur, met achtereenvolgens de tram - trein - vliegtuig - vliegtuig - vliegtuig - taxi, komen we aan in ons hotel in Ciang Mai in het noorden van Thailand.

Zoals al in de titel te lezen staat: Jelle was echt de held van de dag. Hij heeft dit alles doorstaan als een doorgewinterde reiziger en geen piepje gegeven. Als een echte stoere backpacker liep hij met zijn eigen rugzakje op door het vliegveld heen en bond daarmee alle Thaise dames aan zijn kleine vingertjes. Jelle wordt hier echt overladen met aandacht. Als we langslopen zijn we een ware attractie: iedereen kijkt ons na en stoot elkaar aan met een vertederede blik: 'moet je dat leuke kleine jochie daar nou zien lopen' (maar dan in het Thais).

Als we ergens gaan zitten, is het feest helemaal compleet: ze aaien hem over zijn hoofd en arm, tillen hem om ergens naar te gaan kijken. Hollen achter hem aan en zijn helemaal verrukt als hij 'di kah' (zijn uitspraak van sawade kah = hallo) zegt. Jelle speelt zijn rol goed: hij hangt de clown uit, schatert van het lachen als ze zijn aandacht trekken en geeft kusjes (aan de sterwardessen) of handkusjes als we vertrekken. We zijn benieuwd wanneer hij er genoeg van krijgt.....

We zitten nu in Awana house. Dat is een kleine guest house in het centrum van Chiang Mai. Van wat we uit het raampje van de taxi hebben gezien schatten we in dat wij dit een prettige plek is. Het zag er allemaal gemoedelijk uit, niet al te druk, met veel eethuisjes en heel veel tempels. Daar staat Chiang Mai om bekent: zijn vele mooie tempels.

Vandaag gaan we het rustig aan doen en zullen we de stad doorlopen en even wennen aan de warmte (30?)

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle

Nog heel even….

Nog heel even wachten, en dat is het toch zo ver. Over 2½ week vertrekken we naar Thailand en we kunnen haast niet wachten.

De voorbereidingen zijn nu al in volle gang: de toilettassen zijn gevuld, we ondernemen deze reis met de nieuwste gadgets (e-reader, laptop), hebben een heel hoop handige Jelle-spullen klaarstaan (deryan travelcot, usb-stick met heel veel Pieter Post, reserve spenen, buggy en zijn eerste teva's) en we hebben een behoorlijke apotheek bij ons 'voor het geval dat'. Nu alles nog in die twee rugzakken stoppen, en we kunnen weg.

Over die rugzakken gesproken: we hebben het idee dat het moet passen. Bij de vorige reizen zaten ze niet helemaal vol (13 kg en 15 kg), maar nu beginnen we ons wel een beetje zorgen te maken. We zullen volgende week maar eens een keer proefpakken. Ik hoop dat alles past....

Als we een vliegtuig zien, die Jelle steevast vogow (vogel) noemt, vertellen we hem dat wij ook in het vliegtuig gaan en wat we dan heel ver weg gaan vliegen. Jelle vraagt dan: Bouwte? (buiten), 'Ja', zeggen wij, 'vliegtuigen vliegen buiten'.

Jelle weet inmiddels ook wat olifanten zijn. Als hij met zijn duplo olifant speelt moeten er poppetjes op de rug zitten. Waar zou hij dan nou vandaan hebben?

Voorheen, als we naar Azië op vakantie gingen, boekte we alleen een ticket, misschien een eerste hotel, maar dat was het dan wel. Nu hebben we toch al iets meer voorbereid. Het eerste en de twee laatste hotels hebben we al geboekt, de twee ertussen nog niet. We liggen nu wel wat meer vast, maar dat is wel zo rustig met een peuter erbij.

De reisroute ziet er zo uit:

Op 26 juli vertrekken we naar Bangkok met een overstap in Istanbul. We komen de volgende dag aan en zullen dan meteen een binnenlandse vlucht naar Chian Mai nemen. Daar hebben we een hotel (Awanahouse) geboekt voor de eerste 6 nachten. Daarna: Sukhotai - Ayuthaya - Bangkok - Koh Chang - Bangkok.

Omdat het kort geleden nog zo onrustig was in Thailand, hebben wij ons al wel bij de Nederlandse Ambassade in Bangkok ingeschreven. Zij kunnen ons dan op de hoogte stellen als het bijvoorbeeld beter is bepaalde plekken te vermijden. Nu zit Bangkok nog wel in het programma, maar het is niet moeilijk het programma zo om te gooien dat we niet in Bangkok hoeven te zijn. Nu hopen dat die as-wolk blijft waar die is, en niets houd ons meer tegen.

Nu is dit reisblog nog zonder wachtwoord te bereiken, maar net voor we vertrekken zal er weer een wachtwoord ingesteld zijn: alblas. We vinden het niet erg dat iedereen van onze reisverhalen geniet, maar we vinden het wel erg als iemand tijdens onze afwezigheid besluit ons huis eens van binnen te bekijken!

We beginnen nu, zelfs met dit lekkere weer, af te tellen naar het moment dat we mogen gaan. We hebben er zin in. We zullen jullie tijdens onze reis op de hoogte houden van alles dat we mee maken en we hopen dat jullie het leuk vinden om zo een beetje samen met ons op reis te gaan.

Groeten,

Erik, Brenda & Jelle

Nog 202 nachtjes slapen...

Hallo allemaal,

Nog 202 nachtjes slapen en dat is het zover: dan begint onze reis door Thailand. We hebben inmiddels onze tickets gekocht en de eerste hotel reserveringen zijn gemaakt. Aan de ene kant duurt het nog heeeel lang voor we gaan, aan de andere kant weten we dat het ook altijd weer snel zover is.

We zijn met de voorpret begonnen: we hebben een Capitool Thailand en de Lonely Planet al aangeschaft. De post-its zitten al op de plekken die wij graag willen bezoeken en de site http://www.verrereizenmetkinderen.nl/ blijkt van onschatbare waarde. We lezen over gezinnen die ook met hun kleine kinderen het vliegtuig in geklommen zijn en de hele wereld bekijken. Voor we deze site vonden twijfelden we nog heel even: zou het wel kunnen? Maar na het lezen van deze verhalen zijn we overtuigt.

We passen de boel wel een beetje aan: We zullen wat langer op iedere plek verblijven, nemen hotels met zwembad (die soms wat duurder zijn dan we met zijn tweeën gekozen zouden hebben) , het langste stuk dat we moeten overbruggen doen we met een binnenlandse vlucht en soms zullen we sneller voor privé vervoer kiezen i.p.v. met anderen in een grote bus op excursies te gaan. Voor de rest zullen we het ervaren en ons aanpassen aan hoe het loopt.

Ook moeten we rekening houden met de koemelkallergie van Jelle. Na wat rondneuzen op het internet blijkt Thailand de perfecte bestemming voor mensen met koemelkallergie: 80% van de Thaise bevolking heeft dat ook, dus in het eten zitten bijna nooit melkproducten. Bij de 7/11 (kleine supermarktjes die je overal in Thailand ziet) schijn je, naast luiers (ook geen overbodige luxe), ook pakjes soja melk te kunnen kopen. Dus zolang we bij de MacDonalds (Ja, die hebben ze daar ook) niet aan de MacFlurie gaan, komt alles wel goed.

Nog 202 nachtjes slapen......

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle

PS:

Wist je dat.....

...Je bij airasia de vluchten binnen Azië belachelijk goedkoop zijn?

...Je bij vliegtarieven.nl als enige online ticket verkoper echt geen kosten achteraf rekent?

...Je in Bangkok fietstochten kan maken met een Nederlander: Co van Kessel

...En dat hij zelfs kinderzitjes heeft?

...Je in Thailand ook met dolfijnen kunt zwemmen en dat dat maar 600 Bath (= 12 Euro) kost?