Erik-Brenda-Jelle-Mees.reismee.nl

De Tips

Na onze reis hebben we alles op een rijtje gezet zodat we andere die Sri Lanka willen verkennen alvast een beetje op gang kunnen helpen. We hopen dat jullie er veel aan zullen hebben.

Groeten,

Erik, Brenda & Jelle

Kinderen en Sri Lanka, kan het?

Het antwoord is: ja het kan. De Sri Lankanen zijn dol op kinderen. Jelle wordt altijd met een grote glimlach welkom geheten, en dus zijn ouders ook. Overal zijn luiers te verkrijgen (ook in de wat grotere maten) in de Cargills Foodcity supermarkten en anders (in de kleinere plaatsen) in de apotheken. Billendoekjes zijn iets moelijker, maar altijd wel te verkrijgen bij de Foodcity. Melkpoeder is volop verkrijgbaar bij de apotheken. Potjes alleen bij de Foodcity. De meeste plekken waar we gegeten hebben zijn in het bezit van een blender (voor de fruitshakes) en zullen graag een hapje voor je pureren als dat nodig is.

Op steeds meer plekken is er Westers voedsel te verkrijgen, zoals spaghetti en tosti's, maar er is wel altijd patat. Als je om banaantjes bij het eten vraagt krijg je die altijd. Bij de Cargills Foodcity kun je ook soya melk krijgen, op andere plekken niet.

We hebben maar één guesthouse meegemaakt dat een babybedje heeft, de rest heeft het niet. Een lichtgewicht reisbedje (zoals de Deryan) heb je dus echt nodig.

Naar Sri Lanka met een baby of dreumes die nog alles in zijn mond steekt, daar zou ik toch even over nadenken. De hygiëne is hier echt veel minder dan in landen als Thailand of Vietnam. Je wordt hier echt vies. Elke keer als we Jelle onder de douche zetten (bijna elke avond) was het water dat van hem af kwam toch echt bruin, en dan heeft hij niet eens iets gedaan om smerig van te worden. Met name van reizen met de bus wordt je erg smerig. De kleding die je mee op reis hebt genomen kunnen wel eens afgeschreven zijn als je weer thuis komt (neem dus geen nieuwe kleren mee).

Het budget:

Sri Lanka is duidelijk duurder dan andere Aziatische landen. In Thailand hadden we voor 20 euro een schone kamer met airo, warm water, deken op het bed, gratis wifi en zwembad. Hier heb je voor dit bedrag een kamer, soms met airco (meestal niet), soms met heet water (vaak niet), nooit een deken, bijna nooit wifi, geen zwembad en moet je echt wel zoeken naar schone accommodatie. Ook het eten is duurder. Hier zijn we met zijn drieën zo rond de 15 euro kwijt (twee gerechten, één patatje of tosti en drie drankjes). Dat is het dubbele van wat we in Thailand kwijt waren. Met lokaal eten wordt het niet heel veel goedkoper: voor rijst en curry betaal je toch al gauw 750 Rs (5 euro).

De toegangskosten voor bezienswaardigheden zijn de afgelopen jaren minstens verdubbeld en lopen behoorlijk in de papieren. Vooral de culturele driehoek kost veel. Daar kun je wel voor 5000 Rs een round ticket kopen, maar daar valt niet eens alles onder (maar alles apart kost 2500, dus het is wel een betere keus). Een kostenknaller is bijvoorbeeld ook Yala National Park. De toegang kost 3300 per persoon. De jeephuur voor een ochtend kost 5000 en voor een hele dag 12000. Deze kun je wel delen met 6 personen, maar dan moet je maar net anderen zien te vinden die met jou in een jeep willen. Als je dus met je gezin met twee kinderen een ochtend gaat ben je dus 15000 Rs kwijt (100 euro), voor hier een fortuin.

Vervoer:

De trein en de bus is spot goedkoop. Dit zijn de enige prijzen die niet gestegen zijn. Reizen met de trein en bus is heel goed te doen en valt alles mee.

Op de meeste bussen staat in het Engels waar ze heen gaan en de conducteur vraagt altijd eerst waar je heen wilt, dus per ongeluk in de verkeerde bus zal niet vaak voor komen. Als je in stapt op de plek waar een bus start heb je altijd een zit plek, anders moet je even staat, maar na verloop van tijd kun je meestal wel zitten. Met kinderen maken ze altijd een plek voor je vrij. Je kunt bussen ook gewoon aanhouden langs de straat. Er zijn verschillende soorten bussen: rode staatsbussen (zeer traag, geen airco), witte privé bussen (wat sneller, geen airco) en witte airco bussen (sneller, airco, te herkennen aan dichte ramen en deuren). De eerste zijn het goedkoopst, de laatste het duurste, maar voor ons nog altijd heel goedkoop. De witte privé bussen rijden overal en zijn goed te doen. Vermijd de rode bussen.

In de trein kun je alleen plaatsen reserveren voor de 1e klas, voor 2e en 3e klas niet. Je komt 15 minuten voor het vertrek van de trein naar het station, koopt een kaartje, gaat naar het perron, en doet gewoon mee met het dringen om de trein in te komen. Met rugzakken op kun je de boel goed blokkeren om rustig te kunnen instappen. Wij spreidde onze winkansen: ik drong mij (met ellebogen en al) als eerste naar binnen en Erik kwam achter aan met Jelle op de arm. Ik kon dat de plekken bezet houden. 2e klas heeft zachte twee aan twee banken, 3e klas heeft harde drie aan drie banken.

De tuk tuk´s zijn leuk en in overvloed. Anders dan in Thailand vervoeren de Sri Lankanen zichzelf hier ook mee en zijn ze niet alleen een toeristen noviteit. De prijzen variëren behoorlijk. Het zou ongeveer 50 Rs per kilometer moeten zijn, maar wij hebben zowel meer als minder betaald. Naar onze ervaring moet je beter onderhandelen in Colombo en de culturele driehoek en zijn de startprijzen langs de kust richting het zuiden veel schappelijker. Vraag in het hotel wat het ongeveer moet zijn zodat je een idee hebt waar je naartoe moet onderhandelen. Spreek het bedrag altijd af voor je instapt. Wij hebben langs de zuidkust een paar keer de tuk tuk als vervoer naar een nieuwe verblijf plek genomen. Zo konden we ook even stoppen bij bezienswaardigheden en bij de ATM en de supermarkt.

Je kunt je ook laten vervoeren met een auto met chauffeur. Dit is behoorlijk duur. Als je een rondrit met de auto doet kost dat ongeveer 5000 tot 6000 Rs per dag. Als je ze alleen maar voor een enkele reis gebruikt ben je vaak veel duurder uit omdat je dan ook de terug reis moet betalen. Als je auto er niet zo heel goed uit ziet, probeer dan een ander te vinden. Wij hebben een hele lange rit gehad met een auto met kapotte schokbrekers die niet harder reed dan 50 km/h. We werden ingehaald door rode bussen. Achteraf hadden we ook de bus kunnen nemen (wel met overstappen), maar dat wisten we toen nog niet.

De Culturele Driehoek:

Er zijn ontzettend mooie dingen te zien in de culturele driehoek: Anurahnapura, Polonnaruwa, Sigriya en Dambulla. Als je naar Sri Lanka gaat, magje deze eigenlijk niet missen. Wat je wel kunt missen in dit gebied zijn de guesthouses: smerig, vochtig, overpriced, slecht eten. Daarnaast draaien de lokale vervoerders (van tuk tuk's en chauffeurs van auto's) je een poot uit omdat er geen andere opties zijn en dus wel moet betalen

Onze tip is: huur voor de culturele driehoek een chauffeur. Dit kun je in Colombo of Negombo al doen. Wij werden door de taxichauffeur vanaf het vliegveld aan aangesproken dat hij ons graag wilde rijden. Het huren van zo'n chauffeur zit tussen de 5000 Rs en 6000 Rs per dag. Dat is inclusief alles. De hotels hebben slaapplekken voor de chauffeurs, dus je hoeft niet voor een kamer te betalen. Val niet voor een mannetje die zegt dat hij deze 'tour' wel voor je kan regelen. Dan moet je alles vooraf betalen en heb je geen keuze in hotels (en kun je niet weg gaan als het een smerig hok blijkt te zijn). Betaal een chauffeur voor zijn diensten, en betaal de rest (entree gelden en hotels) zelf.

Zoek van tevoren een leuke (een beetje duurder) hotel op. Via forums en tripadvisor kun je lezen of het goed is. Omdat je je eigen vervoer bij je hebt hoef je dus niet dicht bij de bezienswaardigheden te zitten en kom je dus bij veel leukere hotels uit (ergens rond Sigriya is lekker centraal)Boek dit voor drie nachten en gebruik dit als basis voor dagtrips met de chauffeur.

Een idee: dag 1 naar hotel, dag 2 naar Anuradhapura, dag 3 Polonnaruwa, dag 4 Sigriya en Dambulla en door naar Kandy om je daar naar een hotel naar keuze te laten brengen. Vanaf daar is zelf reizen een eitje.

Geusthouses:

Hieronder staan de guesthouses waar we verbleven zijn en tevreden over zijn:

In Aluthgama zijn heel wat budget geusthouses te vinden. Ze zitten met name langs de rivier. Als je uit de bus van Colombo naar Galle stapt in Aluthgama (bij de Cargills Food City = supermarkt) loop je nog even door in de richting van Galle en neem de eerste smalle straat rechts. Loop deze uit en ga aan het einde links. In deze straat zitten verschillende goede en betaalbare opties. Wij verbleven bij German Lanka. Zeer schoon, vriendelijke mensen, lekker eten en een schaduwrijke tuin aan je kamer met uitzicht op de rivier. 3500 Rs / fan / heet water / incl ontbijt (tel: 034-5582530)Hier in de buurt zitten verschillende Turtle Hacheries. Hier kun je baby schildpadjes vasthouden en krijg je uitleg over hun werk. Heel erg leuk.

In Juli/Augustus kun je eigenlijk niet zwemmen in de zee langs de zuidkust, maar in Dalawella wel! Dalawella ligt een paar kilometer voorbij Unawatuna (vanuit Galle gezien). In vergelijking tot Unawatuna is Dalawellaleuker, rustiger, heeft nog een strook strand, heeft geen verkopers en een lekker restaurant en je kunt er altijd zwemmen. Er is een lagune ontstaan door rosten die 50 meter verder in de zee liggen die die zorgen ervoor dat de golven al eerder breken en niet zo gevaarlijk zijn.Wij verbleven in Wijaya Beach. Kleine, maar schone kamers voor 3500 Rs / fan /heet water / incl ontbijt (tel: 091-2283610 / mob: 0777-903431). Het restaurant wat hier heel goed. Als je hier niet kunt verblijven, kun je er wel eten. Er zitten nog meer geusthouses langs het strand.

Golden Coconut Cabanas ligt in Rekewa, voorbij Tangalle aan een hobbelige weg. Er zijn langs dat nog een paar andere kleine geusthouses, maar het is er erg rustig. Dit geusthouse is geweldig. Er zijn 4 ruime kamers in twee huisjes met een nette en schonebadkamer, een terassje en uitzicht richting de zee. Er is een restaurant waar je lekker kunt eten en een zwembad om in te plonzen. Het strand is breed en compleet uitgestorven. De Duitse eigenaren Karin en Georg doen er alles aan om je verblijf zo fijn mogelijk te maken. Elke dag kwamen ze wel met iets aan voor onze zoon van 3: banaantjes, popcorn, koekjes. Heel vriendelijk allemaal. Als je ergens heen wilt bellen ze een tuk tuk en regelen ze meteen een eerlijke prijs. 3300 Rs / fan / heet water / excl ontbijt (tel: 047-3489333 / mob 077-9923812) http://www.golden-coconut.de/ (PS: wel vooruit boeken! Ze zitten vaak vol en als je daar eenmaal staat, zij er niet heel veel andere mogelijkheden meer)

In Mirissa verblijven we bij Summer Breeze. Dit guesthouse zit niet aan het strand, maar net erna. Je hebt wel zeezicht vanuit de tuin en het terras van je kamer. Contact gegevens hebben we niet, maar het zit naarst Palm Villa (in de LP) en we kwamen er terecht omdat Palm Villa vol zat. Het is wel even lopen naar het strand, maar het is dat wel lekker rustig. We hebben gehoord dat het behoorlijk druk kan zijn in het hoogseizoen (met veel herrie). 3000 Rs / fan / heet water / incl ontbijt.

In Tissa verbleven we bij Regina Holiday Home. Het ligt niet helemaal in Tissa, maar in Debarawewa (een dorp eerder dat tegen Tissa aan ligt). Een simpel geusthouse bij een woonhuis dat gerund wordt door een vriendelijke familie. De kamers zijn schoon en 3 van de 4 kamers hebben drie slaapplekken. Safari's naar Yala en andere zaken zullen de eigenaren graag voor je regelen. De dochters van de familie vinden het maar wat leuk als er kinderen mee komen: Jelle heeft aan één stuk door met de meiden gespeeld. 1200 Rs / fan / koud water / excl ontbijt (tel: 055-5739625)

In Ella verbleven we bij Sun Top Inn. Een leuk plekje in het dorp zelf dat wordt gerund door een vriendelijke familie. Vader regelt zaken als treinkaartjes (hij is vriendjes met de stations chef en kan vaak nog 1e klas kaartjes voor de observation saloon regelen als die er niet meer zijn), moeder hand en span diensten, zus van moeder houd de boel schoon en kookt, oma kookt, dochters schilderen prachtige wandschilderingen in het trappengat. 3500 Rs / fan / heet water / incl ontbijt (tel. 057-2228673)

Draadloos internet

Wifi begint hier en daar de kop op te steken, maar wij hebben maar twee guesthouses gehad waar ze het ook gratis hadden. Voor de rest is het er niet.

Wij hebben in Sri Lanka een dongel gekocht(5000 Rs = 35 euro). Dat kun je gewoon doen bij de eerste de beste computer electronica winkel, of er een van thuis mee nemen. Je koopt een sim kaart van dialog (beste bereik) bij een winkel die daar een uithangbord voor heeft (dat zijn er heel veel, zijn vaak mini supermarktjes) en zet er pre-paid tegoed op. Dit tegoed kun je elke keer opwaarderen als het op is.

Het handigste is om naar de Dialog winkel te gaan. Deze zitten in de grote plaatsen. Dan neem je je laptop mee en dan stellen ze hem helemaal voor je in met de juiste codes e.d. Vaak kun je daar ook een dongel krijgen.

"Olipanten" met kleren aan

De afgelopen paar dagen waren we in Kandy en dat was toch wel het hoogtepunt van de vakantie. Niet dat Kandy zelf nu zo bijzonder is, maar het festival dat daar gehouden wordt is dat wel: het Esala Perahera (processie van de vollemaan van augustus).

In Kandy draait het allemaal om 'de tand'. Hier is de enige echte tand van Boeddha terecht (via omwegen en in het haar van een prinses naar binnen gesmokkeld) en is het heiligste reliek van Sri Lanka. Ter ere van deze tand wordt het Perahera gehouden. Tien dagen voor de volle maandag (= poya) van augustus beginnen de processies al. Elke dag worden ze langer en langer, tot de tiende dag (de dag voor de poya dag) wanneer de langste en mooiste Perahera wordt gehouden van alle dagen en de echte tand van Boeddha op een olifant de straten door gedragen worden. En dat .... Hebben wij gezien!

Als je overdag in Kandy rond loopt is het al een drukte van jewelste. Op de stoepen zitten de mensen vanaf 's ochtends vroeg al een plekje vrij te houden langs de route en daar zitten ze dan de hele dag. De lucht is bezwangerd van verwachting: een soort koninginnendag, intocht van Sinterklaas en pakjesavond in één. Wij hadden plaatsen op één van de tribunes, dus wij mochten wat later komen. Toch moesten we al om 17.00 aanwezig zijn in de stad: erna kom je er niet meer in. Wij waren er om 16.00 met het idee om nog even wat te eten te halen. Helaas zaten alle stoepen zo vol (en staan er al vaste hekken tussen de stoepen en de weg) dat we niet meer bij restaurants konden komen. Uiteindelijk zijn we maar gaan zitten met lekkere hapjes van de bakker.

De processie begint om 20.00 en strekt zeer, zeer, zeer traag voorbij. Om 21.00 kwam de kop bij ons aan. Eerst komen de vuur dansers: jonge mannen hebben een bal met vuur aan een koortje aan hun haar vast gebonden die ze rond zwaaien. Daarna komen de mannen die vuurballen aan een hoepel hebben en daar kunstjes mee doen en er zijn zelfs steltlopers die met de hoepels draaien.

Daarna komen er dansers en olifanten met verlichte kleden (olipanten met kleren aan zoals Jelle zegt). Dit blijft maar komen: honderden danseres en tientallen olifanten - we hebben gehoord meer dan 75. Het is een adembenemend gezicht om voorbij te zien komen. Ergens midden in kwam 'de tand' ook voorbij. Deze wordt gedragen door een grote mannetjes olifant met grote slagtanden en wordt geflankeerd door nog twee grote olifanten. Deze olifanten zijn het mooiste van allemaal aangekleed. Er wordt een witte loper uitgelegd waar de olifant over heen loopt en de tand zelf zit in een huisje.

Daarna komen er nog meer dansers en olifanten en in totaal nog 4 relieken. Uiteindelijk heeft de hele processie iets meer dan 3,5 uur geduurd en Jelle heeft van het begin tot het einde ademloos zitten kijken en geen moment in slaap gevallen. En wij trouwens ook.

De dag erna kwam er nog een toetje: op de poya dag was er ook nog een Perahera overdag. Wij zoeken een plaatsje op de stoep (het is nu veel rustiger) en kijken weer naar een stoet van danseres en olifanten die voorbij trekt. Ook dit was weer heel indrukwekkend.

Vanuit Kandy hebben we ook nog een dagtrip gemaakt naar Pinnawela. Iedere toerist komt hier wel een keertje terecht: het olifanten weeshuis. Hier worden olifanten opgevangen die niet meer kunnen werken en worden er ook jonge olifanten geboren. Dit is de grootste kudde olifanten die je ooit bij elkaar zult zien (of het nu in gevangenschap of in de natuur is). Eerst bekijken we de olifanten op het terrein van het olifanten weeshuis, en daarna kun je ook nog eens kijken hoe de olifanten verder op gaan badderen in de rivier. Het is een enorm indrukwekkend gezicht: zo veel olifanten bij elkaar.

We gaan ook naar de Millennium Elephant Foundation waar we een olifant in de rivier mogen wassen en een stukje op de rug van de olifant mogen meerijden. Jelle kan er allemaal geen genoeg van krijgen. Hij wil elke keer weer terug naar de olifanten vind het allemaal geweldig.

Morgen vertrekken we voor 1 dagje naar Negombo vlak bij het vliegveld. Daar doen we het nog even rustig aan voor we midden in de nacht weer terug naar huis zullen gaan.

Groeten,

Erik, Brenda & Jelle

Lekker bakkie thee?

Dat is de vraag die je hier in Ella (en eigenlijk overal in Sri Lanka) veel hoort. Tijdens de Britse overheersing zijn hier theeplantages aangelegd. Dit is dus de plek waar de Ceylon thee vandaan komt. Ella wordt omgeven door theeplantages die tegen de steile hellingen oplopen. Hier en daar zie je de plukkers een bond gekleurde kleding bezig te verste blaadjes van de struiken te plukken. Het klinkt allemaal erg idyllisch, en dat is het ook!

We zijn twee dagen geleden met de bus aangekomen in Ella. Deze keer moesten we ook nog overstappen en zaten de bussen prop vol. Maar gelukkig is er een spoort ongeschreven regel dat iedereen die met een klein kind binnen komt mag zitten. Binnen een mun van tijd ging er een man staan en mocht ik met Jelle samen zijn plek hebben. De meneer die ook op het bankje zat vond het blijkbaar wel een beetje eng om naast mij te zitten en hij stond ook op zodat Erik daar mocht zitten. Hadden wij even geluk!

Bij het overstappen kwamen we een in plaatsje terecht waar er geen bordjes in het Engels waren (die staan er nu tegenwoordig vaak wel). Dus wij door het station heen en tegen iedereen 'Ella?' roepen. Nou, dat werkt prima, al snel hadden we de juiste bus gevonden en kwamen de andere toeristen ook achter ons aan omdat 'you seem to know what you are doing' (jullie lijken te weten wat jullie doen). Nou, niet echt, maar we komen er altijd wel.

Hier in Ella ligt de temperatuur een paar graden lager en dat voelt erg prettig aan. 's Nachts moet je zelfs slapen onder een dekentje en dat vinden wij heel erg fijn (zo goed hebben we de hele vakantie nog niet geslapen). Verder is het hier wel heel toeristisch, maar dat heeft wel het voordeel dat hier veel eethuisjes zijn en er een leuke sfeer hangt.

Gisteren zijn we naar Little Adams Peak gelopen. Dat is een wandeling van ongeveer 4 km naar de top van een heuvel in de buurt. Eerste lopen we over de weg, maar daarna komen we op een pad dat helemaal door de theeplantages heen loopt. Het laatste stukje is het nog even flink omhoog klimmen en daarna konden we genieten van een mooi uitzicht.

Vandaag hebben we een thee fabriek bezocht. We kregen een rondleiding en er werd ons uitgelegd hoe de thee verwerkt wordt. Dat komt neer op drogen (12 uur), vermalen (4 x 20 min), drogen (20 min bij 230°C) en sorteren in ongeveer 6 formaten. Het gruis wordt gebruikt voor de lokale markt, de grove bladeren voor de Arabische markt en de fijne bladeren voor de Europese markt. Nu verwerken ze ongeveer 15.000 kg thee bladeren per dag, maar in topdrukte word dat 40.000 kg per dag, waar ongeveer 15.000 kg thee uit gemaakt kan worden. Daarna mogen we thee proeven en kunnen we (natuurlijk) thee kopen.

Morgen gaan we verder naar Kandy. We gaan met de trein. Dit stuk spoor wordt aangemerkt als één van de mooiste routes ter wereld omdat de uitzichten spectaculair zijn. Wij hebben heel veel geluk: we hebben kaartjes voor de observatiewagon kunnen bemachtigen. Dit is een 1e klas wagon waar de ramen van de vloer tot aan het plafond lopen en je dus goed kunt kijken. De eigenaar van ons guesthouse (Sun Top Inn) is vriendjes met de stationschef en die heeft met hem afgesproken dat als er plekken vrij komen dat wij die krijgen, en dat is dus gelukt. We moeten wel met de vroege trein mee (06.45), maar dat hebben we er graag voor over. In de eerste klas wagon zijn de plaatsen ook gereserveerd, dus hoeven we niet met de ellebogen te werken om een plekje te krijgen.

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle

Ik zie ik zie wat jij niet ziet, en het iiiiiiis…

Er is voor de meeste toeristen maar één rede om in Tissa te komen: Yala National Park. Hier is het enige nationale park ter wereld waar je luipaarden overdags in het wild kunt bekijken. Ennnn, wij hebben hem gezien!!!

Gisteren moesten we om 5 uur opstaan. Een half uurtje later staat er een oude landrover met bankjes langs de zijkant achterin klaar om met ons 'op safari' te gaan. We 's ochtends dieren kijken, daarna twee uur rusten bij een riviertje en daarna weer 's middags dieren kijken. Jelle heeft binnen een paar minuten de vefer (de verrekijker) al te pakken en roept als we bij het parkt kantoor zijn: 'ik zie hem! Ik zie het hondje'. Nou dat ik duidelijk: voor Jelle hoeven we dus niet te gaan. Hij is al blij met hondjes.

's Ochtends zien we heel veel vogels: verschillende soorten ooievaars, ibissen, reigers, lepelaars, slangenhals vogel, groene bijenvanger, paradijsvogels, ijsvogels, pelikanen, pauwen (wisten jullie die hier in het wild leven? Wij niet) en nog veel meer. We zien ook krokodillen, herten, wilde zwijnen, varanen, makaken en langoeren (beide soorten apen), een landschildpad, buffels en .

Op een gegeven moment komen we een hoek om en moet de chauffeur meteen op de rem: vlak voor onze auto steekt een moeder olifant en haar jong de weg over. Daarna grazen ze nog even rustig bij het water. Dat was een erg mooi gezicht. Het jammere is dat de chauffeurs in constant sms contact met elkaar staan en binnen de kortste keren is het idyllische en rustige plekje aan het water omgetoverd tot een verkeers infarct waar de ANWB U tegen zegt. Gelukkig mogen de auto's niet van de paden af en staan er dus niet allemaal auto's in je beeld.

Na de rust krijgen we een nieuwe auto. De eerste bleek niet helemaal meer goed te werken, maar dat was niet zo heel erg: we kregen nu een luxe versie: geen bankjes maar relaxte auto stoelen die boven de wagen uit steken zodat je een goed uitzicht hebt. Deze chauffeur gaat systematisch te werk en kamt het gebied weg voor weg uit, en met succes: we zien een luipaard in een boom liggen. Er zijn 35 tot 40 luipaarden in dit gebied en de meeste mensen krijgen niet de kans oog in oog met zo'n beest te komen. Het is trouwens letterlijk oog in oog: als hij ons opmerkt kijkt hij ons recht aan, komt loom overeind en gaat uit het zicht liggen.

's Middags zien we ook nog een grote groep neushoornvogels en nog een olifant. Het was dus een heel erg lange maar geslaagde dag.

Vandaag zijn we naar Kateragama gegaan. Kateragama wordt beschouwd als het meest heilige bedevaartsoord in Sri Lanka voor Boeddhisten en Hindoes. De tempel zelf stelt niet zo veel voor: fel gekleurde wandplaten, hier en daar een fel gekleurde Boeddha, heel veel kerstverlichting en heel veel bling bling. Het leuke hier is dat het bruist van de activiteit.

Overal zijn gelovigen die met schalen fruit offers willen brengen. Hele gezinnen komen vanuit het hele land om hier de goden gunstig te stemmen en om voor gunsten te bidden: bijvoorbeeld beter worden bij ziekte of gezonde geboorte van een nieuw kind. Als de gunst uitgekomen is, dan komen de families bedanken op een bijzondere manier. Zo dansen drie keer om de tempel heen met pauwenveren en muziek.

Verder is er ook nog een grote dagoba die Jelle nu standaard soeppa noemt. Daar offeren we nog wat lotusbloemen (kan nooit kwaad, toch?) en gaan we weer naar ons geusthouse.

We zitten nu in het Regina Holiday Home. Er zijn maar vier kamers die simpel, netjes en schoon zijn voor het luttele bedrag van 1200 Rs (8 euro). Het kan dus wel, maar weet ze maar eens te vinden. Het wordt gerund door een familie en de twee dochters en twee nichtjes zijn dol op Jelle. Het liefste zijn ze de hele tijd met hem op stap.

Eergisteren hebben we ze verteld dat Jelle de dag erna jarig zou zijn. We hadden taart gekocht, en al verteld dat iedereen wat zou mogen. Toen we gisteren terug kwamen van de safari stonden alle meisjes en de moeders als klaar om ons op te wachten. Ze hadden slingers en ballonnen opgehangen bij onze kamer en er stond een cadeautje klaar. Jelle was helemaal door de dolle heen. We hebben meteen de taart gepakt en toen konden we de kaarsjes (hadden de meisjes ook voor gezorgd) uitblazen. Ook deze keer werd het Jelle een beetje te veel toen we gingen zingen, hij heeft 'samen met papa' de kaarsjes wel zelf uitgeblazen. En dit allemaal 'omdat ikke jarig bent' zoals Jelle zelf zegt.

Morgen gaan we weer verder met de bus naar Ella. Het is ons de vorige keer prima bevallen om met de bus te gaan. We werden door de tuk tuk in Renna afgeleverd bij het busstation en toen kwam er een bus. Wij riepen 'Tissa?' de kaartjesverkoper knikt ja, wij springen erin (de bus staat maar heel kort stil) en vertrekken. De hele reis kost met zijn drieën, plus twee stuks grote bagage 208 Rs (=1,40 euro), voor ditzelfde bedrag kun je nog net niet met één persoon van ons huis naar de binnenstad met de tram (= 1,43 euro).

Groetjes,

Erik, Brenda & Jellee4

PS: nog maar één reactie op de quizz (bedankt Marloes!!!), zoe zit dat met jullie verbeeldingskracht?

Quizz

Bij de fotoserie 'op een onbewoond eiheiheiland...' zit een foto met een rots waaronder stokjes gezet zijn. Deze rots is onderdeel van de rotstempel die we afgelopen woensdag bekeken hebben. We hebben dit al een aantal keren gezien, vooral in de buurt bij tempels.

Nu is de vraag: waarom staan die stokjes daar?

Wie het weet mag het zeggen!!!

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle

PS: we zullen de foto nog een keer uploaden onder quizz

Op een onbewoond eiheiheiland ……

Nou, niet echt natuurlijk, maar als je hier bent lijkt het er wel een beetje op. Hier in Rekawa (net voorbij Tangalla) is er een prachtig verlaten strand. Er staan een aantal kleine guesthouses en voor de rest niets. We hebben wel het idee dat meer mensen deze plek ontdekken, dus het zal niet heel lang meer duren voor deze stook volgebouwd is, maar nu is het er heerlijk rustig. Ons geusthouse Golden Coconut Cabannas bestaat uit 4 kamers en een restaurantje. Er is ook, tot Jelle's intense vreugde, een zwembad. Het wordt, wederom, gerund door Duitsers (wat moeten die toch hier?).

De reis hier naartoe hebben we weer met de tuk tuk gedaan. We vinden het zo prettig met de tuk tuk te reizen: je kunt onderweg stoppen waar je wilt, even langs de ATM, langs de supermarkt en de bezienswaardigheden onderweg.

Zo kwamen we eerst bij een tempel met een wel heel bijzondere manier om het leven van Boeddha te onderwijzen: een stripverhaal. Maar dan niet saai in een boekje, maar in ondergrondse gangen en een heus flatgebouw. Dat flatgebouw is om een zittende Boeddha van 50 meter hoog gebouwd om ook vooral aan te geven hoe hoog de Boeddha is (blijkbaar hebben de Sri Lankanen bewijs nodig, want wij vonden het meteen al duidelijk). Bij de tempel zijn we ook nog door een monnik gezegend en zijn we nu de trotse bezitters van een wit koortje om de pols, die Jelle er binnen een minuut weer af had gefrummeld, maar dat ter zijde.

Daarna zijn we doorgereden naar Dondra. Bij Dondra staat een grote vuurtoren en verder helemaal niets..... En laat dàt nu net de attractie zijn! Hier is het zuidelijkste puntje van Sri Lanka. Als je vanaf hier naar het zuiden zou varen, zou het eerste land dat je tegenkomt Antarctica zijn. Tja, dat moet je toch even, ehh, niet gezien hebben.

En hier genieten we toch echt van de rust. Het enige wat je hoort is het ruisen van de palmbomen en van de zee. Elke ochtend en middag gaan we zwemmen en kan Jelle bloemensoep maken. Dat maakt hij van water en bloemetjes die uit de palmbomen vallen. Hij is er behoorlijk druk mee.

Twee dagen gelden stond Jelle op het balkon ineens te schreeuwen: 'Kijk, hij doet ballen uit de boom, hij doet ballen uit de boom!' Wij komen op de herrie af, en wat blijkt: een mannetje klimt zonder lijntje zo als een aapje de palmboom in om de kokosnoten eruit te halen. Niet alleen Jelle, maar ook wij vinden dacht toch altijd weer een bijzonder gezicht. Wij mogen er ook één hebben en die hebben we lekker opgedronken.

We hadden Jelle al uitgelegd dat hier ‘s nachts wel eens schildpadden aan land komen om eieren te leggen, en als dit zou gebeuren we hem uit bed zouden halen om te kijken. Die avond ligt Jelle in bed en vraagt: 'Mama, heb je maan al gezien?' Maan al gezien?!?!? Het is vrij bewolkt, dus ik zeg nee. Maar Jelle blijft het vragen. Dan begint het ons te dagen: Jelle kijkt graag naar Diego (het neefje van Dora dat van dieren houd) en daar gaat een filmpje over Turta wiens baby schildpadjes niet naar de zee kunnen komen omdat de maan stuk is. Dus volgens Jelle heb je om schildpadden te zien een maan nodig.

Helaas hebben we tot nu toe nog geen schildpadden gezien, we hopen dat dit vanavond nog zal gebeuren.

Gisteren zijn we nog even actief geworden. We zijn met de tuk tuk naar grottempels gegaan hier 15 km hier vandaan. Hier, net als in Dambulla, zijn ruimtes uitgehouwen in de rosten, vaak ook met beelden uit diezelfde rost gehouwen, die helemaal beschilderd zijn. Het was ook erg mooi.

Morgen gaan we na heerlijk te zijn uitgerust verder naar Tissa. Hier vlak bij ligt Yala National park waar je wilde olifanten, luipaarden, lippenberen, herten, apen en nog veel meer anderen dieren kunt zien. Laten we hopen dat we daar qua dieren spotten meer geluk hebben.

Groeten,

Erik, Brenda & Jelle

Meer zon, meer Zee en meer Strand.

Wij zijn neergestreken in Mirissa. Over dit plaatsje in ons beloofd dat er hier een mooi strand is en dat de bebouwing pas na de palmbomen staat. Dat klop ook wel, maar een echt 'onbewoond eiland gevoel' krijgen we er nog niet van. Het is maar een kleine baai, maar wel met een leuk strand en een aantal strandtentjes waar je kunt eten. Elke avond eten we bij een strandtent die gerund wordt door een vrouw (dat zie je hier niet zo heel veel), die een zoontje heeft waarmee Jelle kan spelen.

Onderweg van Dellawella naar Mirissa zijn we gestopt bij paalvissers. Hier in het langs de zuidkust van Sri Lanka zie je op verschillende plekken in de zee palen stevig in de grond staan. Daar staan de vissers op en op die manier verdienen ze de kost. De palen wordt overgeërfd van vader op zoon en zijn, zo is ons verteld, zeer gewild onder de lokale bevolking. De plek waar wij stopte wat helaas van iets meer toeristische aard. Er waren parkeer plekken voor bussen en winkeltjes. Dan weet je het eigenlijk al: dit gaat geld kosten. Voor we er goed en wel waren had een van de vissers Jelle al op de arm en binnen een minuut stond Jelle op een paal met een hengel in de hand te paalvissen. Tja, het levert leuke foto's op, maar het wat niet helemaal wat wij in gedachte hadden. En ja, er moest gedokt worden. We gaven 1000 Rs (= 6,66 euro = een kapitaal), maar zij wilde 3000 Rs. Daarna wilde ze 2000 Rs want ze zijn zo 'poor'. Nou, daar geloven wij dus helemaal niets van. Als ze de Rupee's met 1000 tegelijk binnen halen zullen ze vast we niet zo heel 'poor' zijn. Gelukkig zagen we later wel echte authentieke paalvissers langs de kust en dat maakte het weer helemaal goed.

Voor de rest doen we het hier in Mirissa rustig aan. We gaan elke ochtend bijtijds naar het strand (tja, Jelle is nu eenmaal voor 7.00 wakker) en daar gaat Jelle voor ons koken. We hebben, bij gebrek aan een echt strandsetje, een plastic serviesje met pannetjes gekocht en een huishoudemmertje. Hij is er behoorlijk druk mee in de weer en elke keer krijgen we een bordje lekkers.

Het favoriete spel van Jelle is toch wel een badje bouwen. Erik graaft dan een kuil en samen maken ze dan een dijkje aan de kant van de zee - we blijven Nederlanders nietwaar. Links en rechts van de kuil en geultje en dat is het wachten op een grote golf die het badje vult. Dat snel de geultjes dichtgooien en Jelle kan 'lekker zwemmen' zoals hij zelf zegt. Helaas is dit systeem niet helemaal waterdicht - letterlijk en figuurlijk. Het water uit het badje zakt naar verloop van tijd in de grond en dan is het badje leeg (en Jelle ontroostbaar). Ook zijn de golven hier niet zo voorspelbaar als in Nederland: er kan opeens zo'n grote golf aankomen dat die met geweld over het dijkje heen komt, Jelle kopje onder dompelt en het hele badje egaliseert met de rest van het strand. Wij moeten dan acuut in actie springen om alle speeltjes te redden omdat die met de golf mee de zee in verdwijnen, dit alles tot grote hilariteit voor Jelle: die lacht zich werkelijk helemaal slap als hij zijn ouders door de zee ziet springen. Nou na dit alles, dan kun je dus weer op nieuw beginnen. Ja, wij blijven wel bezig.

Gisteren liepen we langs het strand en daar waren twee mannen met een net vanaf de kust aan het vissen. Ze keken waar er een school visjes zat en dan gooide ze het net eroverheen. Toen het net binnen werd gehaald zat het vol met kleine visjes van ongeveer 5 cm groot. Op het strand haalde de mannen de visjes uit het net. Jelle vond dit ook leuk, dus die heeft even meegeholpen alle visjes te verzamelen. Ze leken ons een beetje klein om te eten, maar later zagen we wel dat ze langs de weg verkocht werden.

Morgen gaan we weer verder. We gaan naar Rekawa. Daar komen in deze tijd van het jaar de groene schildpadden aan het strand om eieren te leggen. Met een beetje geluk gaan we dat zien.

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle

Zon, Zee, Strand en Schildpadden.

Ja, dat schrijven we met hoofdletters! Na genoten te hebben van het gezellige Galle zijn we met de tuk tuk 10 kilometer verder op gegaan naar Dellawella. We wateren eerst van plan om naar Unawatuna te gaan, maar kregen de tip dat dit veel leuker zou zijn, en ze hadden gelijk. Er is hier een strand van een aantal meters (in Unawatuna is er bijna geen strand omdat alles zo dicht op de vloedlijn gebouwd is) en je kunt er ondanks de ruwe zee lekker zwemmen. Zo´n 50 meter de zee in ligt een grote steenplaat die ervoor zorgt dat de golven daar breken. Er ontstaat een lagune die maximaal kniediep is. Heel fijn met Jelle.

Als heerlijk cadeautje naast al dit heerlijks kunnen we vanaf het terras van het guesthouse de schildpadden zien zwemmen die bij de rotsen wier komen eten. Elke keer zie je de koppies boven het water uit komen om lucht te happen. Helaas hebben we het nog niet voor elkaar om er foto´s van te maken want het gaat heel snel en je weet nooit waar ze boven komen, maar het is wel spectaculair om die beesten zomaar te kunnen zien.

Het strand hier is heel fijn, het zand is een ander verhaal. Het is veel grover dan in Nederland en bestaat ook voor een groot gedeelte uit door de zee fijn gemalen schelpen. Als dat tussen je badpak zit is dat heel erg scherp. Dus de tip van de dag is: draag geen badpak maar een bikini. Tja, die heb ik dus niet bij me. Maar gelukkig was er in het plaatsje hiernaast één winkel die serieus één bikini in mijn maat verkocht en het is nog een leuke ook! Dus die maar meteen gekocht voor 1500 Rs (= 10 euro) en bij deze voorkomen dat ik geschuurd in Nederland terug kom.

Het geusthouse waar we zitten heel Wijaya Beach en is een erg leuk plekje met lekker eten. Dat vinden de Britten en Nederlanders die hier wonen ook, dus elke dat komen er gezinnen hier de hele dag zich vermaken en zijn er kinderen waar Jelle mee kan spelen. Daar was hij wel weer even aan toe. Vanochtend kwam er een Belgisch gezin binnen en de jongste dochter zegt tegen haar ouders: 'die mensen spreken ook Nederlands, die hebben wel al gezien op de rots met de leeuwenpoten'. En inderdaad, na wat terug rekenen en goed kijken herkennen we hen ook. Jelle heeft met de meiden leuke zandpiramides gemaakt.

Inmiddels hebben hier ook draadloos internet geregeld. We komen echt heel weinig wifi tegen en hoe verder we nu gaan, hoe minder internet faciliteiten er zullen zijn. Dus zijn we eens gaan informeren: Een dongel kost hier ongeveer 5000 Rs (= 35 euro). Dan koop een simkaart voor 200 Rs en kun je tegoed kopen voor 500 Rs per 1 Gb data. Dat is dus heeeeeeel goedkoop. De dongel is simlock vrij en kun je dus in andere langen ook gebruiken. Het netwerk dat je het beste kunt gebruiken is Dialog omdat dat het grootste bereik heeft. Daar kwamen we dus achter nadat we eerst een mobitel sim en tegoed hadden gekocht en we geen bereik hadden. Nu hebben we beide, dus kunnen we altijd uit de voeten.

We merken overigens wel dat hier in het zuiden Sri Lanka veel beter ingesteld is op toeristen. Hier zijn guesthouses schoon ( ze moeten wel, de concurrentie is moordend) en lekker eten. Dit voelt zeker wel als vakantie.

Voor de rest genieten we van de rust en hebben we het prima naar onze zin. Morgen reizen we wel weer verder naar de volgende strand plek: Mirissa. Daar is het strand wat breder en staat alle bebouwing verder landinwaarts. We zijn wederom benieuwd.

Groetjes,

Erik, Brenda & Jelle